We gaan er deze week vrolijk en fleurig uit! Het klooster is met bloemen getooid.
Tentoonstelling, van zaterdag 19 juni t/m zaterdag 31 juli 2021 (afgelopen)
Vanaf woensdagmiddag 28 juli t/m zaterdag 31 juli kunt u hier terecht voor de bloemen, de tentoonstelling Huidhonger en wellicht neemt u afscheid van dit prachtige klooster.
De tentoonstelling Huidhonger is in september 2019 van start gegaan. Toen is vaak gevraagd: wat is Huidhonger?
In maart 2020 is deze tentoonstelling voortijdig gesloten vanwege Corona. Het is een bizarre tijd geweest. Nu mogen we weer open, inmiddels kennen we het woord allemaal en laten we u graag nog eens Huidhonger zien!
Op zaterdag 31 juli sluit het klooster haar deuren. Vanaf 1936 woonden de zusters Karmelietessen hier tot 1993, zij verkochten het klooster aan Jan en mij. Ons ideaal was om dit unieke gebouw te bewaren voor Noord Nederland. Inmiddels zijn we 28 jaar verder. Straks wordt het een huis voor mensen met dementie. Een prachtige bestemming!
U kunt vanaf woensdagmiddag 28 juli t/m zaterdag 31 juli hier terecht om afscheid te nemen van 13 - 17 uur. Vergeet niet om u aan te melden!
Ontmoet u graag!
Ietsje Hofstra
HUIDHONGER, gemis aan aanraking
In januari 2019 lees ik een boek van Jane Gardam Een onberispelijke man, over het kind Edward, een zoon van Engelse kolonisten, die in Azië geboren wordt in de vorige eeuw. Zijn moeder overlijdt bij geboorte, zijn vader wil niets van hem weten. Zoekt wel een vrouw, die voor hem zorgt: tante May. Maar hij groeit op zonder de liefde van zijn ouders.
Kinderen van Engelse kolonisten gaan in de 19de eeuw terug naar Engeland om onderwijs te volgen en tante May reist met de 4 jarige Edward per boot naar Engeland. Hij komt daar in een gastgezin en treft het niet. De jonge Edward ontbeert van jongs af aan genegenheid, warmte en geborgenheid. Dit laat sporen na in zijn leven.
Terwijl ik dit boek lees, beland ik per toeval in een tv programma met Jacobine Geel. Zij zit aan tafel met drie vrouwen, alle drie alleen, partner overleden of gescheiden. Eén van hen heeft een boek geschreven met de titel: Huidhonger. Ik had nog nooit van dit woord gehoord. Huidhonger: behoefte aan aanraking. Het raakt me. En ik realiseer me, dat het boek, dat ik lees: Een onberispelijke man doortrokken is van Huidhonger.
Huidhonger zet mijn gedachten in beweging en ik denk aan mijn moeder. Zij is 93 jaar, ligt in bed, eet weinig tot niets meer. Weet nog wie ik ben. Maar haar zintuigen laten haar in de steek. Haar gezichtsvermogen (macula degeneratie) wordt minder en zonder gehoorapparaten kunnen we niet meer communiceren. Maar als ik haar bezoek, wil ze graag mijn hand vasthouden, mijn wang tegen de hare en een kus. Ik realiseer me, als alle zintuigen je min of meer in de steek laten, blijft de tastzin over.
Daar begint je leven mee, met de tastzin, op zoek naar moedermelk, de geborgenheid en warmte van haar lichaam en die tastzin markeert ook het levenseinde: de innigheid van het vasthouden.
Huidcontact is de meest intieme communicatievorm tussen mensen en geeft subtiele gevoelens van tederheid en verbondenheid. Lichaamscontact zegt soms meer dan woorden.
Aanraken is intiem en intimiteit is alleen toegestaan volgens bepaalde codes. Er zijn (on)geschreven afspraken over welke aanrakingen bij welke gelegenheden gepast zijn: het zijn de omgangsvormen, die we allemaal kennen. De meeste mensen voelen intuïtief aan hoe dat lichaamscontact ‘hoort’ te voelen. Je hanteert de grenzen en afspraken van respect en wellevendheid.
Hoe langer je nadenkt over Huidhonger, hoe meer het thema intrigeert. Denk aan de vluchtelingen, vaak alleen onderweg op zoek naar nieuwe geborgenheid; zij worden eerder geweerd dan omarmd.
En hoe is dat geweest voor de zusters Karmelietessen hier in dit klooster? Ze zijn 18, 20, 22, 28 jaar als zij besluiten het slotklooster in te gaan. Zij doen bij hun intrede niet alleen afstand van de wereld, maar ook van hun familie en van moederschap. Wat doet het met een mens als je bewust de ruimte om je heen laat krimpen?
Hoe beleef je binnen een communiteit intimiteit, zonder de aanraking van en door een ander?
Huidhonger, een onderwerp dat mensen letterlijk en figuurlijk aan de huid kan raken.
Ietsje Hofstra
Met werk van:
Christoffel Bisschop, Douwe Elias, Natasja Bennink, Francien Krieg, Gerrit Wijngaarden, Aron Wiesenfeld, Walter Brems, Pierre Leygonie, Eddy Roos, Karolina Kuncinaite, Cathalijn Wouters, Jan Ketelaar, Corneliu Baba, Henk Krist, Boele Bregman, Marc la Grange, Georg Glaser, Hanneke Kok, Stanley Roseman, Robert van Westendorp, Stien Eelsingh, Peter Vassilev, Karin van Beugen, Dries Reeder, Hendrik Elings, Klaas Werumeus Buning, Rein Pol, Elia Oliveira, Aurel Tent, Ben Vieberink, Janneke Berendsen, Gert Jan Slotboom, Karel Buskes, Svetlana Tartakovska
De tentoonstelling is grotendeels ook online te zien:
Bekijk de tentoonstelling (PDF)
Entree tentoonstelling: € 10,- op woensdag-, donderdag-, vrijdag- en zaterdagmiddag
Reserveren kan via onze website. Per middag zijn er twee blokken waarin u kunt boeken.
Van 13 - 15 uur en van 15 - 17 uur.
U bent van harte welkom!
Gerelateerd nieuws
Bekijk meer tentoonstelling , evenementen in juni